Kortyzol

Kortyzol uznawany jest za czarny charakter i głównego winowajcę katabolizmu. Za jego produkcję odpowiedzialne są nadnercza.
Norma u dorosłych w krwi:

• 8:00 rano: 5-23 μg/dL,

• 16:00: 3-13 μg/dL.

Podwyższony kortyzol występuje w następujących chorobach:

• gruczolaku lub raku nadnerczy,
• w Zespole Cushinga,
• nadczynności tarczycy,
• nowotworach wytwarzających ACTH,,
• stresie,
• nadwadze,
• przy prowadzeniu objętościowego treningu aerobowego.

Obniżone wartości kortyzolu towarzyszy następującym chorobom:

• choroba Addisona,
• wrodzony przerost nadnerczy,
• niedoczynność tarczycy,
• choroby wątroby,
• niedoczynność przysadki,
• supresja przy stosowaniu niektórych leków.

Kortyzol produkowany w nadmiarze może powodować:

• osłabienie kości, ponieważ hamuje wchłanianie wapnia,
• ma negatywny wpływ na układ nerwowy,
• może zwiększyć ciśnienie krwi,
• hamuje działanie testosteronu,
• ma wpływ na odkładanie się tłuszczu trzewnego (brzuch, kark twarz),
• przyczynia się do spadku aktywności układu odpornościowego,
• wzmaga rozkład białek.

Kortyzol raczej rozpatrywany jest w negatywny sposób. 

Uznaje się, że niewielkie ilości treningu aerobowego podwyższą kortyzol, trzeba jednak pamiętać, że:

• kortyzol waha się całą dobę, najwyższy jest rano,
• stosowanie niskokalorycznych diet wpływa na podwyższenie kortyzolu,
• zarówno nadmiar oraz niedobór kortyzolu jest bardzo szkodliwy