Wyróżnimy:
- 1 szlak energetyczny, który uaktywnia się w trakcie wysiłku fizycznego. 1 szlak ATP-PC( inaczej zwany fosfagenowym szlakiem energetycznym ). Szlak ten dominuje w 6 sekundach pracy szczególnie maksymalnego wysiłków. Podczas rozpadu uwalniane są około 3-4 kcal.
- 2 szlak energetyczny (beztlenowy szlak glikolityczny, glikoza mleczanowa) Dominuje w wysiłkach trwających do 90 sekund, Po 30 sekundach pracy proces ten pokrywa 60% wydatków energetycznych. Po dwóch minutach spada do 35%. W warunkach beztlenowych każda cząsteczka glukozy daje zaledwie 2 cząsteczki ATP. Ten szlak dominuje w sportach tj. : podnoszenie ciężarów, w sportach wytrzymałościowych - siłowych. W tym szlaku nie mamy pełnego dostępu do tlenu, więc nasz organizm niechętnie czerpie energie z tłuszczu (jako związku wysokoenergetycznego ) nasz organizm bardzo chętnie zacznie czerpać energie z węgli czyli cukier, który dostarczamy z pożywienia a jednocześnie magazynujemy go w postaci glikogenu mięśniowego, jako związek wysoko energetyczny. Dominuje w wysiłkach do 90 sekund duża intensywność, nie dochodzi do utleniania kwasów tłuszczowych, tłuszcze możemy spalać tylko w obecności tlenu. Wysiłek o wysokiej intensywność. Tłuszcze możemy tylko spalać w obecności tlenu. Z jednej cząsteczki cukru kiedy nie ma tlenu jesteśmy w stanie wytworzyć tylko dwie cząsteczki ATP, czyli 2 cząsteczki energetyczne ( ATP).
- 3 szlak energetyczny tutaj spalamy tłuszcz, zachodzi on w warunkach tlenowych, ale nasz organizm tutaj tez bardzo chętnie będzie spalać węglowodany. Trzeci szlak zawiera dwie podgrupy, tak zwane przemiany tlenowe, przemiana glikolityczna oraz lipolityczna. Szlak ten dominuje w wysiłkach trwających ponad godzinę oraz gdy maleje zawartość glikogenu mięśniowego. Podczas tego wysiłku zapotrzebowane na energie jest znacznie mniejsze niż w przypadku aktywności o charakterze beztlenowym. W warunkach tlenowych jedna cząsteczka glukozy daje prawie 20 razy więcej ATP czyli 38 cząsteczek. W przeciwieństwie do węglowodanów, tłuszcze mogą być wykorzystywane tylko w warunkach tlenowych. Z jednej cząsteczki kwasu tłuszczowego uzyskujemy aż od 80 do 200 cząsteczek ATP.
W warunkach beztlenowych nasz organizm nie będzie chciał spalać tkanki tłuszczowej, tylko cukier, jeżeli nie ma cukru ( poziom glikogenu jest bardzo niski) nasz organizm wytworzy sobie ten cukier ten proces jest nazywany glukogeneza w trakcie wytwarzania tego cukru będzie on pobierany z aminokwasów które są magazynowane w mięśniach, wtedy dojdzie jednocześnie do redukcji tkanki tłuszczowej oraz mięśniowej. Redukując tkankę mięśniową redukujemy także liczbę mitochondriów (organeria komórkowe w których spalamy tkankę tłuszczową). Pamiętajmy ze czym większy jest procent tkanki mięśniowej tym szybciej będziemy spalać tłuszcz.
Trzeba zachować jak największy procent tkanki mięśniowej dlatego ze czym większy jest procent tkanki mięśniowej, mimo ze w trakcie redukcji przez to waga nam bardzo powoli schodzi ale mamy większa szanse co chodzi o redukcje tkanki tłuszczowej, Jeżeli chodzi o spalanie tłuszczu w warunkach tlenowych z jednej cząsteczki tłuszczu jesteśmy w stanie wytworzyć od 80 do 200 cząsteczek ATP, to jest bardzo dużo, tłuszcz tak ciężko się spala ponieważ jest bardzo wydajny jeśli chodzi o energie. Tłuszcz ma wartość kaloryczną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz